Πέμπτη 26 Μαΐου 2011

Η τελευταία αδύναμη στιγμή.







Όλο το πρωί τον σκεφτόταν θα τον έβλεπε μία ακόμα φορά και μετά τέλος,μια φορά ποτέ δεν της ήταν αρκετή και σε τίποτα πως θα μπορούσε να αρκεστεί σε μία μονό φορά  μαζί του.
Ένιωθε έξω από τα νερά της όλα είχαν ξεφύγει εντελώς από τα χέρια της και αυτό ήταν κάτι που δεν το βίωνε συχνά και ήταν πολύ σίγουρη πως δεν της άρεσε.
Το απόγευμα πλησίαζε γρήγορα οι ώρες μέχρι το τέλος τελείωναν μαζί με τις μέρες που μετρούσε εκείνος ο παράνομος έρωτας που ανέπνευσε μέσα της,δεν μπορούσε να αλλάξει κάτι δεν μπορούσε να τον κρατήσει μαζί της χωρίς τη θέληση του,και ούτε εκείνη το ήθελε έτσι ήθελε ξανά εκείνο το ασίγαστο καταστροφικό συναίσθημα  που της είχε ανάψει μέσα στα σωθικά της και αφού το συναίσθημα αυτό την άφησε δεν θα παρακαλούσε για τίποτα λιγότερο δεν ηταν επαίτης.
Το αυτοκίνητο του  σταμάτησε στον απέναντι δρόμο τα μάτια αυτά  που έπαιζαν με τα δικά της ήταν εκεινα που ερωτεύτηκε.
Η Νύχτα εκείνη  ήταν αφιερωμένη στο πάθος που ζήσανε μαζι και εκείνη είχε πάρει τη δόση που χρειαζόταν.
Η ζωή προχώρησε και για τους δυο, δυο ξένοι στον κόσμο μεσα που πίστεψαν  με όλο το είναι τους ότι τα μεγάλα παθη ακολουθούν μεγάλα διλήμματα και χρειάζονται μεγάλες αποφάσεις.... Όταν δεν μπορείς να τις ακολουθήσεις κανείς ένα βήμα πίσω για να συνεχίσεις  μπροστά.










Black Crystal

3 σχόλια:

  1. Τι καλά που θα ήταν μια ζωή χωρίς συμβιβασμούς... Πόσο «μπροστά» μπορεί να συνεχίσει κανείς όταν οι μεγάλες αποφάσεις έχουν μεγάλο κόστος;
    Πόσα αποθέματα ψυχικής δύναμης χρειάζονται...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Προχωρά η ζωή αλλά καλώς ή κακώς μια ακόμα φορά δεν είναι ποτέ αρκετή για κανέναν...
    Χαιρετώ :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Καθε που αισθανεσαι πως κανεις βηματα προς τα πισω, απλα θυμησου οτι σε γνωριμα εδαφη μπορεις να πατησεις πολυ πιο γερα οσο εσυ θα ετοιμαζεσαι για το επομενο μεγαλο αλμα...

    Την καλημερα μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή